Motyw ikonograficzny ostatecznego kształtu obrazu jest oparty na wizerunku Matki Bożej Saletyńskiej. Krzyż z wizerunkiem konającego Chrystusa, który widziały dzieci: Giedymin i Melania na piersiach Płaczącej Pani został przeskalowany. W związku z tym cała powierzchnia obrazu jest jednocześnie pionową belką krzyża. Pozioma belka jest w domyśle, a na niej narzędzia męki z saletyńskiego Krzyża. Maryja z La Salette dźwiga niewyobrażalny ogrom krzyża – cierpienia na swoich piersiach. Jest Ona jednocześnie Niewiastą  Obleczoną w Słońce, nad którą widnieje wizerunek Ducha Św. w postaci gołębicy. Ostatecznie całość realizacji zawiera w sobie Tajemnicę Trójcy Świętej, która w Osobie Jezusa Chrystusa wychodzi, by odnaleźć zagubionego człowieka. Matka Chrystusa, będąca Formą Dei została ukazana tutaj jako Współodkupicielka.